Rasy psów: Dog niemiecki

Klasyfikacja FCI: Grupa II. Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła. Sekcja 2. Dog niemiecki.

Nr FCI: nr 235

WYGLĄD:

To piękny pies o niezwykle szlachetnym wyglądzie, która wyraża dumę, siłę i elegancję. Dog niemiecki ma krótki grzbiet, szerokie lędźwie, jego klatka piersiowa sięga co najmniej stawów łokciowych. Czaszkę ma wąską, z wyraźnie zaznaczonym przełomem czołowo-nosowym. Nos ma dobrze wykształcony, szeroki, z dużymi otworami, w kolorze czarnym. Wyjątek stanowią dogi maści arlekinowej, u których tolerowana jest barwa cielista. Łuki brwiowe dobrze rozwinięte, a oczy są średniej wielkości, o migdałowym kształcie, w jak najciemniejszym kolorze. Uszy, średniej wielkości, wiszą i przylegają do policzków. Wysoko osadzony ogon sięga stawu skokowego. Porusza się harmonijnie, lekkim, miarowym i sprężystym krokiem. Skórę ma przylegającą i dobrze naprężoną. Włos bardzo krótki, gęsty, gładki, błyszczący i dobrze przylegający do skóry. Występuje w następujących umaszczeniach: żółty, pręgowany, arlekin, czarny, błękitny. Wielkość: pies 80 cm, suka 72 cm. Waga nie jest określona we wzorcu, ważą od 50 do 70 kg w zależności od płci.

HISTORIA:

Nie jest do końca pewne, czy rasa ta mimo swojej nazwy, rzeczywiście wywodzi się z Niemiec. Część kynologów twierdzi, że dog niemiecki jest potomkiem psów, które towarzyszyły Alanom podczas podboju Europy w IV-VI wieku.

Rasa powstała w wyniku powolnej selekcji hodowlanej psów pochodzących ze skrzyżowania różnych molosowatych (niemiecki "Bullenbeisser" i  "Hatz- and Saurüden" czyli psy tropiące i polujące na dzika, które przypominały krzyżówkę muskularnego mastifa angielskiego z greyhoundem). Hodowla doga niemieckiego została zapoczątkowana w 1878 roku. Pierwszy wzorzec opracowano w 1880 roku, a pierwszy niemiecki klub powstał osiem lat później. Nowy wzorzec rasy ustalono w 1991 roku.

Początkowo dogi trzymane były na dworach do polowań na grubego zwierza, jak dziki, jelenie, niedźwiedzie. Wraz ze spadkiem populacji dzików w Niemczech ograniczono hodowlę tej rasy. Wówczas znalazł uznanie jako pies towarzyszący wśród wyższych warstw społecznych. Wielkim entuzjastą tych psów był kanclerz niemiecki Otto von Bismarck, który w 1876 r. oficjalnie uczynił doga "psem Rzeszy", nadając mu obecną nazwę - dog niemiecki.

TEMPERAMENT:

Dog niemiecki obdarza swojego właściciela niezwykle silnym uczuciem. Jest psem cierpliwym, wrażliwym i ostrożnym. Cechy te sprawiają, że ma wspaniały kontakt z dziećmi, wobec których wykazuje instynkt opiekuńczy. Wobec obcych zachowuje się nieufnie, przez co jest dobrym stróżem, ale rzadko bywa agresywny. Jego rozmiar wzbudza strach u intruza. Dobrze znosi obecność innych zwierząt domowych, pod warunkiem, że są przyuczane do ich obecności od wczesnych lat.  

PROBLEMY ZDROWOTNE:

Dorosłe osobniki są odporne, jednak w okresie wzrostu psy te wymagają szczególnej ostrożności w zakresie żywienia. Rasę dotyka dysplazja stawów biodrowych, ma też skłonności do skrętu żołądka, co jest najczęstszą przyczyną śmierci. Dog niemiecki może mieć również problemy z sercem.

PIELĘGNACJA:

Pielęgnacja doga niemieckiego ogranicza się do częstszego szczotkowania sierści w okresie linienia, a poza nim sporadycznie do usuwania martwego włosa. W okresie wzrostu szczenię potrzebuje bardzo intensywnego wzmacniania stawów i kości.

IDEALNY DOM:

Dog niemiecki może się przystosować do mniejszych powierzchni, ale zdecydowanie bardziej odpowiednim będzie dom z przynajmniej średnią działką. Trzeba pamiętać, że utrzymanie psa jest kosztowne, ze względu na dużą ilość zjadanej karmy. Dog potrzebuje kontaktów z rodziną, więc jeśli mamy zbyt mało czasu dla niego, odczuje to bardzo boleśnie.

AKTYWNOŚĆ:

Psy tej rasy są potomkami psów myśliwskich, więc potrzebują dużej aktywności ruchowej, co zapewnia im dobre samopoczucie i zdrowie. Długi i jednostajny wysiłek jest dla niego korzystniejszy od krótkiego i intensywnego. Dogi niemieckie są idealnymi partnerami do joggingu.

WYCHOWANIE:

Jego układanie nie nastarcza trudności, ponieważ dogi nie wykazują szczególnych tendencji do dominacji. Jako pojętny i inteligentny pies szybko rozumie, czego się od niego oczekuje. Jego socjalizację przeprowadza się łatwo, bo jest psem z natury towarzyskim.                    

Encyklopedia psów rasowych, wikipedia.org

Więcej o rasie: