Rasy psów: Labrador retriever
labrador-retriever-guide.com
|
Klasyfikacja FCI: Grupa VIII. Płochacze, aportery i psy dowodne. Sekcja 1. Aportery.
Nr FCI: nr 122
WYGLĄD:
Labrador to średniej wielkości pies o mocnym szkielecie oraz o zwartej budowie ciała. Jest mniejszy i ma krótszą sierść od swojego kuzyna nowofundlanda, po którym odziedziczył miłość do wody i aportowania. Sierść labradora jest krótka, gruba i, przede wszystkim, wodoodporna. Ogon tego psa jest podobny do ogona wydry. Pies ten występuje w trzech odmianach kolorystycznych - czarnej, złotej oraz czekoladowej. Czarne labradory są najbardziej popularne. Złoty kolor występuje w odcieniach od jasnokremowego do rudego.
HISTORIA:
Rasa
bynajmniej nie pochodzi z półwyspu Labrador w Kanadzie (choć zawdzięcza
temu swoją nazwę), ale z Nowej Fundlandii, gdzie została stworzona na
podobieństwo swojego kuzyna nowofundlanda. Tamtejsi rybacy potrzebowali
psa mniejszego i szybszego. Udało im się wtedy stworzyć labradora,
który już w XVIII wieku służył do wyławiania sieci, aportowaniu
przedmiotów, a nawet ratowaniu tonących. W 1820 roku Brytyjczyk lord
Malmesbury sprowadził tą rasę do Europy i rozpoczął jej hodowlę na
terenie swojego kraju. Pod koniec XIX wieku labrador oficjalnie zyskał
status psa myśliwskiego. Obecnie rasa ta poza pierwotną funkcją pełni również role: psa ratownika, psa asystującego, psa terapeuty, psa policyjnego wyszukującego narkotyki oraz wyroby tytoniowe i psa strażaka odnajdującego miejsce podpalenia w wypadku pożaru. Obecnie labradory zajmują jedno z najwyższych miejsc (razem z kuzynami - golden retrieverami) w rankingu popularności w Polsce, USA i Wielkiej Brytanii.
TEMPERAMENT:
Psy te są żywiołowe, wierne i oddane właścicielowi. Uwielbiają pieszczoty. Jest bardzo wrażliwy na złe traktowanie. Labradory są beznadziejnymi stróżami ze względu na swą ufność w stosunku do ludzi. Dla dzieci są cierpliwe i łagodne. Są bardzo inteligentne, ale mają tendencję do zachowywania się jak szczenięta nawet po kilku latach życia.
PROBLEMY ZDROWOTNE:
Labradory, jak większość ras, narażone są na dysplazję stawu biodrowego. Mogą pojawić się problemy z oczami takie jak zaćma czy postępujący zanik siatkówki. U tej rasy występuje również średnie ryzyko skrętu żołądka. Rzadziej zdarza się padaczka. Gdy pies nie ma zapewnionej odpowiedniej ilości ruchu labrador może być nadpobudliwy oraz otyły.
PIELĘGNACJA:
Labradory nie wymagają zaawansowanych zabiegów pielęgnacyjnych, ale obficie linieją dwa razy do roku - na wiosnę i na jesień. Na wiosnę psy gubią więcej włosów niż na jesień ze względu na rodzaj sierści. Futro labradora staje się grubsze na zimę, by było mu cieplej.
IDEALNY DOM:
Idealnym domem dla tej rasy jest dom z dużym ogrodem i zbiornikiem wodnym w okolicy. Pies nadaje się również do życia w mieszkaniu, ale musi wychodzić wtedy na długie i częste spacery.
Są to aktywne i żywiołowe psy, które potrzebują możliwości wybiegania się w połączeniu z zabawą z człowiekiem. Idealnym połączeniem byłoby również wplecenie do planu dnia ćwiczeń w wodzie. W wypadku nieprzestrzegania norm aktywności tej rasy może wystąpić otyłość oraz nadpobudliwość (np. skakanie na ludzi).
Jest to pies dobry dla początkującego właściciela. Bardzo szybko się uczy i zapamiętuje dużo komend (potrafi reagować na 300 poleceń!). Łatwo nauczyć go reagować nie tylko na głos, ale również na gesty. Może jednak być nieco uparty i czasami będzie stawiał na swoim.
źródło: wikipedia.org, "Ilustrowana encyklopedia psów rasowych" - opracowano we współpracy z miesięcznikiem "Mój Pies"; zdjęcie: labrador-retriever-guide.com
O labradorach dowiesz się więcej:
Produkty przeznaczone dla labradorów
Dorosły pies |
Wysterylizowany |
Szczeniak |
Czarna i ciemna sierść |
Jasna sierść |
Bardzo fajny artykuł ;) A czy możnaby napisać co nie co o rasie Siberian Husky? Bardzo pragnę się dowiedzieć o nih coś więcej od profesjonalistów. ;)
OdpowiedzUsuńOczywiście :) Akurat w tym tygodniu mam testy w szkole, więc zrobię to w weekend. Jakieś inne życzenia? :D
UsuńPS Dziękujemy za tych "profesjonalistów" :)
Labradory to cudowne psy, trudno się smucić mając takiego szaleńca u boku.
OdpowiedzUsuńCałkowicie potwierdzam. Mój pies urzekł mnie wczoraj ilością śliny, która wytoczyła się z jego pyska podczas karmienia jej słonecznikiem. Oczywiście Ari, jak każdy labrador, musiała zrobić przesłodkie oczka, ale ślinienie się chyba załapała od molosów :D
UsuńMam labradora, który jak coś spsoci, schodzi nam z drogi, unika przez jakiś czas kontaktu z nami. To bardzo inteligentny pies, wie, że zrobił źle. Trudno się na niego złościć, bo jak jestem w szkole to się po prostu nudzi i szuka dla siebie zajęcia:-)Chociaż czasem usuwanie szkód, tak aby rodzice się nie złościli bywa dość skomplikowane.
OdpowiedzUsuńMój pies robi to samo :) Ale tylko w przypadku moich rodziców - do mnie i tak merda ogonem mówiąc oczami "Oj, ty już wiesz, że zrobiłam to niepierwszy raz!" :D
UsuńMam pytanie. Mam 11- miesięcznego labradora Lakiego. Pies jest bardzo fajny i przyjazny, jednak w nocy ucieka. Gryzie siatkę i przeciska się pod nią, rozrywając ją. Próbowaliśmy wszystkiego, jednak nic nie przynosi korzyści. Rodzice chcą go w nocy przywiązywać łańcuchem do drzewa, ale ja boje się, że Laki się powiesi. Pomożecie?
OdpowiedzUsuńSkoro pies wam ucieka, proponuję wydzielenie mu własnego terytorium (średniej wielkości, żeby pies miał możliwość poruszania się w zakresie kilku metrów) z ogrodzeniem z bramką i budą. Taki ogród w ogrodzie. Postawić tam miski z wodą i jedzeniem oraz wszystkie zabawki. Laki będzie miał własny teren, do którego będzie chciał wracać, bo wie, że tam są jego rzeczy. Na noc zamykajcie go w tym ogrodzeniu - nie będzie w stanie przeskoczyć ani przegryźć się przez długie, metalowe ogrodzenie. Jeżeli nie możecie tego zrobić, proponuję zamykać psa na noc w domu (np. przedpokój). Przywiązywanie do drzewa łańcuchem jest najgorszą opcją w tym wypadku.
UsuńKupno książki o labradorze to chyba dobry pomysł :) Trzeba poznać jego nawyki i zachcianki. Karolina Leszczyńska :)
OdpowiedzUsuńCiekawy wpis. Warto było tutaj zajrzeć
OdpowiedzUsuńświetny artykuł
OdpowiedzUsuń