Rasy psów: Owczarek podhalański

Galeria Psiej Rady.

Owczarek podhalański

Klasyfikacja FCI: Grupa I. Owczarki i inne psy pasterskie z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła. Sekcja 1. Owczarki. 

Nr FCI: 252

WYGLĄD:

Są to duże psy sięgające 60-65 cm (suki) oraz 65-70 cm (psy), a ich waga waha się w przedziale od 45 kg do 60 kg. Mają proporcjonalną, prostokątną sylwetkę. Ich biała sierść jest długa i prosta lub lekko falowana na szyi, tułowiu oraz po tylnej stronie kończyn przednich i tylnych. Na głowie, pysku oraz w dolnej partii kończyn sierść jest krótka. Ogon nisko osadzony, puszysty. Sięga stawu skokowego. Głowa jest proporcjonalnej wielkości, a krawędź czołowa jest zaznaczona. Psy posiadają masywniejsze głowy niż suki. Pysk jest u nasady szeroki, zwęża się ku nosowi. Ten jest średniej wielkości, czarny. W okresie zimowym często ulega rozjaśnieniu. Czarna pigmentacja występuje również na wargach, wokół oczu oraz, czasami, na poduszkach palców. Uszy są trójkątne, średniej wielkości, zwisają. Są osadzone na wysokości tylnego kąta oka, przylegają wewnętrzną krawędzią do głowy. Są średniej wielkości, nieco skośne, w kolorze ciemnopiwnym. Tułów jest dość długi i masywny, z wyraźnie zaznaczonym kłębem i szerokim prostym grzbietem. Klatka piersiowa jest głęboka, a brzuch podciągnięty. Kończyny przednie są mocne i proste. Łapa jest duża i okrągła. Przednie łapy są większe od tylnych.

HISTORIA:

Pochodzenie tej rasy nie jest do końca pewne, ale specjaliści przypuszczają, że owczarki podhalańskie, czuwacz słowacki, kuvasz, owczarek maremma oraz rasy niektóre rasy z Tybetu, Mongolii i Kaukazu pochodzą od wspólnego przodka - doga tybetańskiego.

Poza owczarkami podhalańskimi Polska jest krajem, z którego pochodzą jeszcze cztery inne rasy uznawane przez FCI. Hodowla tej rasy rozpoczęła się w roku 1920, a pierwsza klubowa wystawa podhalanów miała miejsce w Zakopanem w 1973 roku. Zgłosiło się na nią 65 psów. Ostatnie zmiany w wzorcu rasy wprowadzono 8 października 1988 roku.

TEMPERAMENT:
Owczarki podhalańskie są łagodne, lubią dzieci i inne zwierzęta. Są bardzo wierne i szybko przywiązują się do właściciela. Są posłuszne oraz bardzo inteligentne. Można im spokojnie powierzyć pilnowanie stada, gdyż są to psy czujne i uważne, a przede wszystkim sumiennie wykonujące powierzone im zadania.

PROBLEMY ZDROWOTNE:

Są to psy z natury odporne i chorują rzadko. Niestety, są również choroby, na które zapadają częściej niż inne psy. To m.in. dysplazja stawu biodrowego i łokciowego, krzywica, rozszerzenie oraz skręt żołądka. Mogą występować u nich również wady powiek: entropium i ektropium.

PIELĘGNACJA:

Rasa ta wymaga intensywnej pielęgnacji sierści w celu zapobiegania powstawaniu kołtunów. Owczarki podhalańskie linieją bardzo intensywnie, ale tylko raz na rok.

IDEALNY DOM:

Ten pies najlepiej będzie się czuł mieszkając w górach, gdzie będzie pełnił rolę stróża stada. Może mieszkać również na nizinach, ale wtedy potrzebuje ogromnej dawki ruchu. Nie nadaje się do mieszkania!

AKTYWNOŚĆ:

Owczarki podhalańskie potrzebują dużej dawki ruchu, którą najlepiej spożytkują uganiając się za stadem. Cenią sobie również długie spacery z właścicielem niekoniecznie w wygodnych warunkach. Są miłośnikami górskich wycieczek.

WYCHOWANIE:

Wychowanie tej rasy nie powinno być kłopotliwe, choć owczarki mają czasem skłonności do prób dominacji nad właścicielem. Zachowania te trzeba tłumić już we wczesnych latach, by psiak nie sprawiał kłopotu w przyszłości. 

źródło: wikipedia.org, rasy-psow.com, zdjęcie: © PsiaRada.deviantart.com

POLECAM KSIĄŻKĘ:

"Owczarek podhalański" wyd. Makao Press