Rasy psów: Pudel

Pudel

Klasyfikacja FCI: Grupa IX. Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 2. Pudle.

Nr FCI: 172

WYGLĄD:

Psy tej rasy mają harmonijną budowę. Ich proporcjonalna budowa sprawia, że pudle są bardzo eleganckie. Ich sierść jest obfita, w kształcie loków lub sznurków. Włos jest delikatny i wełnisty. Pudle występują w kilku umaszczeniach: białym, czarnym, srebrnym, brązowym i morelowym (apricot). Krótki grzbiet zakończony jest nieopadającym, zaokrąglonym zadem. Lędźwie jest mocne i umięśnione. Głowa pudla jest dobrze wymodelowana i proporcjonalna, a przełom czołowo-nosowy słabo zaznaczony. Nos jest dobrze rozwinięty, a jego kolor zależy od umaszczenia. Jest czarny u pudli czarnych, białych i srebrnych, a brązowy u brązowych. Psy czerwone i morelowe powinny mieć czarne lub brązowe nosy, w zależności od intensywności koloru szaty. Oczy o migdałowym kształcie są czarne lub ciemnobrązowe. Uszy są płaskie i dosyć długie, opadają wzdłuż policzków. Ogon naturalnej długości. Pudle występują w czterech odmianach: dużej, średniej, miniaturowej i toy. Kolejno mierzą one i ważą: 45-60 cm i 15-20 kg, 35-45 cm i 7-14 kg, 28-35 cm i 3-6 kg oraz 24-28 cm i mniej niż 2 kg. Osobniki wystawowe strzyżone są na następujące fryzury: na lwa, nowoczesna, angielska, szczenięca i skandynawska.

HISTORIA:

Francuska nazwa pudli (caniche) pochodzi od słowa cane, czyli samica kaczki. Starogermańskie słowo pudel oznaczało kałużę. Oryginalnie pudle służyły do polowania na dzikie ptactwo wodne. Rasa pochodzi od barbeta, z którym wciąż dzieli wiele cech. W 1743 w języku francuskim pojawiło się słowo la caniche, określające sukę rasy barbet. Z czasem jednak barbet i caniche zaczęły różnić się znaczeniowo. Selekcja hodowlana miała na celu uzyskania psa do towarzystwa. Pierwszy wpis do księgi rodowodowej pochodzi z 1885 roku, w 1922 powstał francuski klub pudla, a w 1936 FCI uznała wzorzec tej rasy. Pierwsze wzmianki o pudlach w Polsce pochodzą z czasów panowania Zygmunta Starego, którego pies nazywał się Bielik. Swojego pudla miał również Jan Matejko. Rasa była bardzo modna w XIX wieku i okresie międzywojennym, a ponownie powróciła w latach 60. i 70. ubiegłego wieku. Obecnie jest mało popularna.

TEMPERAMENT:

Pudel to idealny pies do towarzystwa. Bardzo szybko przywiązuje się do swojej rodziny. Jest miły i kochający, również dla innych zwierząt. Domaga się częstych pieszczot i uwagi. Jest radosny i energiczny, więc sprawdza się jako kompan do zabaw z dziećmi. Mimo że rasa nie jest agresywna, pudle mogą być również dobrymi stróżami.

PIELĘGNACJA:

Pudle należy czesać codziennie. Dodatkowo, co kwartał wymagana jest wizyta w specjalistycznym zakładzie fryzjerskim, szczególnie w wypadku osobników wystawowych. Psy tej rasy mogą zostać dotknięte dolegliwościami takimi jak: choroby układu krążenia, choroby oczu, dermatozy, niedoczynność kory nadnerczy (pudle duże), a także skręt żołądka.

IDEALNY DOM:

Pudle miniaturowe i odmiana toy to znakomity kompan w mieszkaniu, ale większe odmiany uwielbiają ruch i potrzebują go w dużych dawkach. Psy tej rasy czują się dobrze w towarzystwie dorosłych ludzi, dzieci, a także innych zwierząt.

AKTYWNOŚĆ:

Pudle, w szczególności duże odmiany, są świetnymi sportowcami. Idealnie nadają się do agility. Są niesamowicie inteligentne (wg rankingu Stanleya Corena, są 2 najinteligentniejszymi psami, zaraz po Border Collie), więc świetnie sprawdzą się również jako przewodnicy osób niewidomych, psy asystujące osobom niepełnosprawnym, czy jako psy policyjne (wyszukujące narkotyki).

WYCHOWANIE:

Przy tresurze należy być stanowczym, ale i łagodnym. Jest to pies, który łatwo się uczy.

źródło: wikipedia.org, podajlape.pl; zdjęcie: (c) Pål-Kristian Hamre

ZOBACZ KARMĘ DLA PUDLI: