Rasy Psów: Akbash Dog

devianart.com

Akbash Dog

Klasyfikacja FCI: niekwalifikowany (Klasyfikacja UKC: Grupa 1, Guardian Dog) 
Nr FCI: niekwalifikowany

WYGLĄD:

Słowo Akbash pochodzi od tureckich słów ak – biały i baş – głowa. Właśnie z Turcji pochodzi ten wspaniały pasterski pies nieuznawany przez FCI (uznawany jest za odmianę owczarka anatolijskiego). Jest to pies potężny, wysokonożny i umięśniony. Mimo wyżej wymienionych aspektów jest szczupły i ma głęboką klatę piersiową. Posiada długi ogon, uszy w kształcie litery "v" oraz piękne brązowe oczy. Pies ten występuje w dwóch odmianach: ze średniej długości włosem i płaską, gładką szatą lub dłuższą sierścią, z ciężką, falistą szatą i futrzastym kołnierzem wokół szyi.

Włos okrywowy jest (w zależności od odmiany) gładki lub falisty, podszycie miękkie i delikatne.

HISTORIA:

Ta rasa jest bardzo stara, a jej pochodzenie nie jest do końca jasne. Przodkowie tej rasy przybyli wraz z Grekami na teren Turcji w trakcie kolonizacji Azji Mniejszej. Obecnie psy te występują na zachód od Ankary (stolica Turcji) i chronią stad owiec przed drapieżnikami (np.: wilków). Amerykanie zainteresowali się tą rasą w latach '70-tych XX-wieku ponieważ psy nadawały się idealnie do odganiania kojotów od owiec i kóz. Akbash ma wspólnych przodków z: węgierskim kuvaszem i komodorem, słowackim czuwaczem, włoskim owczarkiem maremma oraz owczarkiem podhalańskim.

TEMPERAMENT:
Akbash jest typowym psem pasterskim - jest liderem grupy. Będzie wspaniale opiekował się powierzonymi mu zwierzętami jeżeli będą mu uległe. Jeżeli będą miały temperament podobny do Akbasha, dominujący, może dojść do bójek pomiędzy psami. Pies ten podporządkuje się do opiekunowi jeżeli jego polecenia są jasne i zdecydowane. Rasa ta doskonale opiekuje się nie tylko zwierzętami lecz też dziećmi choć te do 3 roku życia psa nie powinny brać udziału w jego wychowaniu. Akbash nie może zostawać sam przez długi czas (po ok. 3 roku życia) bez swojego "stada". Ingerencja człowieka nie jest mu potrzebna, ale źle będzie znosił samotność.

PROBLEMY ZDROWOTNE:
Ogólnie rasa ta nie sprawia kłopotów zdrowotnych. Jedynymi aspektami, które mogą zagrozić tym psom są dysplazja biodra oraz zapalenie stawów.

PIELĘGNACJA:
Pielęgnacja szaty należy raczej do łatwych zadań. Wymagane jest tylko cotygodniowe przeczesanie jej. Regularne kąpiele nie są polecane, jedynie w ostateczności. Szampon dla psów może zmniejszyć właściwości ochronne szaty.

IDEALNY DOM:
Pies ten NIE nadaje się do mieszkania w bloku. Koniecznie potrzebuje domu z ogródkiem. Dzięki swojej szacie Akbash może mieszkać cały rok, niezależnie od warunków atmosferycznych, w solidnej, ocieplanej budzie.

AKTYWNOŚĆ:
Pomimo swojej niskiej aktywności musimy mu zapewnić stałe ćwiczenia. Najlepszym rozwiązaniem jest bieganie na łące (lub pustej przestrzeni, choć najlepiej z dala od szumu  miasta) bez smyczy. Psy pasterskie bardziej niż spacer na uwięzi kochają wolność, więc najlepiej jest mu zapewnić duże, otwarte przestrzenie.

WYCHOWANIE:
Wychowanie tego psa jest ciężkim zadaniem. Wraz z dniem 28 kwietnia 2003 roku rasa Akbash Dog została zakwalifikowana przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji do wykazu ras psów uznawanych za agresywne i do posiadania tej rasy jest potrzebne stosowne zezwolenie gminy.

Z drugiej strony trening tego psa idzie całkiem dobrze jeżeli zawczasu (w trakcie szczenięcych lat) ustalimy profil osobowości psa (uległy/dominujący). Kiedy pies wyraźnie pokazuje swoją postawą działania agresywne trzeba zastosować karę, nawet fizyczną. Jeżeli pies przewróci się na plecy, zacznie lizać lub prosić - jest to oznaka uległości.

Bardzo ważnym momentem dla wychowania Akbasha jest okres pomiędzy 6 miesiącem a pierwszym rokiem życia psa. Wtedy pod żadnym pozorem nie wolno zostawiać psa samego z innymi zwierzętami lub dziećmi.

U tej rasy może wystąpić kwestionowanie władzy człowieka, więc trzeba uważać na te zachowania i jak najbardziej je tłumić.

źródło: wikipedia.org, rasy-psow.com, zdjęcie: © Inebny