Rasy psów: Chihuahua

Galeria Psiej Rady.

Chihuahua

Klasyfikacja FCI: Grupa IX. Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 6. Chihuahua. 
Nr FCI: nr 218 

WYGLĄD: 
Chihuahua to pies o zwartym tułowiu i charakterystycznie okrągłej głowie. Ma krótki grzbiet, a lędźwie silnie umięśnione. Jego klatka piersiowa jest szeroka. Czaszka ma kształt jabłka, przełom czołowo-nosowy jest wyraźnie zaznaczony. Duże, okrągłe oczy są ciemnego koloru. Psy charakteryzują też duże uszy, szeroko otwarte i stojące. Ogon jest umiarkowanej długości i w czasie ruchu noszony jest wysoko, zagięty lub w formie półkola. Koniec ogona kieruje się w stronę kręgu lędźwiowego. Chihuahua występuje w dwóch odmianach: krótkowłosej (włos dobrze przylegający, krótki i miły w dotyku) i długowłosej (włos delikatny, jedwabisty, gładki lub lekko falujący). Umaszczenie jest różnorodne, najczęściej występujące to: płowe, czekoladowe, białe, piaskowe, srebrzystopłowe, srebrzystoszare, czarne, czarne podpalane, biało-brązowe i płowe pręgowane. Psy o czarnym umaszczeniu mają na dole szyi biały krawacik i nieco brązowe skarpetki u nóg. Najbardziej charakterystyczną cechą tej rasy jest miniaturowy rozmiar: 16-20 cm w kłębie i 1,5-3,0 kg wagi.

HISTORIA: 
Spośród hipotez na temat pochodzenia tej rasy psów dwie są najbardziej rozpowszechnione: pierwsza mówi o tym, że historia rasy sięga czasów Tolteków (IX wiek), którzy hodowali niewielkie psy na bazie pierwotnej rasy techichi – jednej z najstarszych znanych ras, która występowała w Ameryce Południowej i hodowana była przez tubylczą ludność. Techichi były większe od chihuahua, miały długą sierść i nie potrafiły szczekać. Prawdopodobnie zostały skrzyżowane z psami perro chihuahueno, występującymi w północnym Meksyku, w górach Chihuahua. Przypuszcza się, że do tworzenia rasy wykorzystano też psy wywodzące się z Azji.  

Według drugiej hipotezy, spopularyzowanej przez francuskiego misjonarza, chihuahua pochodzą z czasów Azteków, narodu indiańskiego, który około XIV w. zajął miejsce Tolteków. Chihuahua zajmował szczególne miejsce w życiu Azteków, będąc obiektem kultu: poświęcano go ku czci bogów, a jego mięso spożywano jako ofiarę, co miało zapewniać szczęście domostwu. Kości psów tej rasy odnaleziono także w miejscach pochówku na tamtych terenach, co świadczy o istnieniu zwyczaju grzebania chihuahua wraz z właścicielem.

W USA pierwsze hodowle pojawiły się w XIX w., a po raz pierwszy pojawiły się na wystawie zorganizowanej przez American Kennel Club w 1890 r. Początkowo zwano je psami z Teksasu lub psami z Arizony, ostatecznie w 1904 r. otrzymały nazwę chihuahua. W tym czasie najbardziej popularną była odmiana krótkowłosa, a długowłosa została uznana dopiero w 1952 r. W Europie rasa zaczęła pojawiać się po II wojnie światowej, początkowo w Wielkiej Brytanii. Chihuahua zyskały uznanie i sławę dzięki niewielkim rozmiarom oraz przyjaznemu usposobieniu. 

TEMPERAMENT: 
Chihuahua są żywiołowe, radosne i nie odstępują swojego właściciela na krok. Lubią figle, przez co zyskują sympatię dzieci. Bywają nieufne w stosunku do obcych, a szczekaniem starają się odstraszyć intruza. Obdarzone są swego rodzaju zaciętością, a zarazem zupełnie nieświadome swoich niewielkich rozmiarów, nie zawahają się wkroczyć do akcji w razie niebezpieczeństwa. 

PROBLEMY ZDROWOTNE: 
Średnia długości życia u chihuahua wynosi 13 lat, ale wiele psów tej rasy żyje nawet ponad 15 lat. Z wiekiem pojawiają się u nich typowe problemy z układem sercowo-oddechowym (głównie endokardioza), objawiające się szmerami w sercu oraz nietolerancją wysiłku. Jedną z widocznych cech tej rasy psów jest charakterystyczne drżenie ciała, które występuje zarówno u odmiany długo jak i krótkowłosej, mimo że psy te nie wykazują większych tendencji do przeziębień niż inne rasy psów. Ważna jest profilaktyka okulistyczna (zakrapianie oczu, aby uniknąć „śladów łez”) oraz dentystyczna. Inne choroby charakterystyczne dla rasy to: zwichnięcie stawu ramieniowego, zwichnięcie rzepki kolanowej, wodogłowie, zapalenie skóry. 

PIELĘGNACJA: 
Chihuahua nie wymagają zaawansowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Odmianę długowłosą należy czesać co najmniej raz w tygodniu, aby uniknąć tworzenia się kołtunów. Odmiana krótkowłosa jest bardzo łatwa w pielęgnacji. 

IDEALNY DOM: 
Chihuahua mogą przebywać nawet w niewielkich mieszkaniach. Dobrze tolerują typowo domowy tryb życia, często też podobnie jak koty uczą sie korzystać z kuwety.  Chociaż odchody psów tej rasy nie mają dużej objętości, to dzięki specjalnie opracowanej diecie, można dodatkowo znacznie ograniczyć intensywność zapachu kału. 

AKTYWNOŚĆ: 
Jak każdy pies chihuahua wymaga częstych i ciekawych spacerów. Chociaż jest psem do towarzystwa, może sobie również nieźle radzić w sportach typu agility. 

WYCHOWANIE: 
To bardzo inteligentne psy, co ułatwia ich układanie. Ich silny charakter wymaga odpowiedniej socjalizacji, w przeciwnym razie stają się nieznośne i zaczynają unikać kontaktów z innymi psami i ludźmi. Chihuahua, jak wszystkie psy, potrzebują konsekwentnego i łagodnego szkolenia. Trening prowadzony już u najmłodszych szczeniąt, oprócz korzyści, jaką jest posłuszny pies, wzmacnia wieź między chihuahua a opiekunem.

źródło: wikipedia.org, Ilustrowana encyklopedia psów, www.royal-canin.pl

Przeczytaj także: Pod jednym dachem z chihuahua

Karma dla dorosłego psa

Karma dla juniora